Op 6 januari jl. werd - zoals gebruikelijk - ook dit jaar tijdens de nieuwjaarsreceptie een "Droadneagel" uitgereikt aan een Lonnekernaar die zich bijzonder heeft ingezet voor het Dorp. Dit jaar werd Gerard Eulink in het zonnetje gezet. Voorzitter Matthie Kroezen had het volgende te zeggen over deze bijzondere Lonnekernaar:
"De Lonneker Droadneagel wordt door de Dorpsraad toegekend aan personen die zich gedurende langere tijd en vaak op bescheiden wijze verdienstelijk hebben gemaakt voor de Lonneker gemeenschap.
Ook dit jaar waren er meerdere genomineerden. Bij stemming in de Dorpsraad bleek er unanieme overeenstemming te zijn over één persoon:
Gerard Eulink
Gerard werd 65 jaar geleden geboren aan de Oldenzaalsestraat in Lonneker als de helft van een eeneiige tweeling. Zijn broertje bleek helaas niet levensvatbaar te zijn. Maar gelukkig was Gerard niet alleen want hij had nog 8 broers en zussen, waarvan er nu nog 6 in leven zijn. Toen Gerard 5 jaar was verhuisde het gezin naar de Bergweg in Lonneker. Gerard ging vroeger ook al vaak met z’n moeder boodschappen doen en was al jong geïnteresseerd in koken en de horeca. Op z’n 14e ging Gerard al werken in de horeca en hij heeft z’n hele leven niets anders meer gedaan. Ook in militaire dienst was hij kok en toen hij uit dienst kwam werd hij uitgezocht door zijn Anita, ze trouwden en gingen wonen aan de Lekstraat in Enschede. 30 jaar geleden werd daar zoon Laurens geboren. Gerard kreeg toen een baan bij het Witte Paard in Delden. Daar heeft hij 25 jaar gewerkt tot de economische crisis begon. Het Witte Paard moest sterk inkrimpen en Gerard zat zonder werk. Hij zat niet bij de pakken neer maar vond toch snel weer een baan bij het kort voordien geopende Casino in Enschede. Hij mocht het restaurant gaan opzetten in het nieuwe Casino. Na een paar jaar vonden ze dat hij dat zo goed had gedaan dat hij dat kunstje nogmaals mocht herhalen bij het Casino in Utrecht. Inhoudelijk mooi werk maar wel een zware tijd. Elke dag met de laatste trein van Utrecht naar Enschede. Dag in dag uit.
En toen kwamen er ook lichamelijke problemen met z’n benen. Operaties volgden en ruim tien jaar geleden kon Gerard zijn werk niet meer doen en zat hij opeens thuis.
Koken is Gerard z’n lust en z’n leven en zijn grote passie. Gerard gaat thuis over de potten en pannen en de besteklade. Anita gaat over de gereedschapskist en zorgt dat er spijkers worden ingeslagen of schroeven worden ingedraaid thuis.
Dit is allemaal natuurlijk niet de reden dat Gerard de Lonneker Droadneagel krijgt. Anita zag toen in het dorpsblad in oktober 2009, nu bijna tien jaar geleden een oproep voor een vrijwillige kok om te koken in het Dorpshuis voor bejaarden. Gerard meldde zich en de eetsoos Gerrits Potje was geboren.
Gerard kan dat natuurlijk niet alleen. Günther Ödee is de andere kok van de eetsoos. Samen doen ze bijna alle inkopen en er is een groep van ongeveer 10 vrijwilligers die helpen met de voorbereidingen, de bediening en het afruimen.
Al tien jaar lang wordt er elke veertien dagen op de donderdag gekookt voor 48 gasten en de vrijwilligers. Begonnen in 2009 met 1 tafel met 10 personen, nu bijna altijd een volle bak met 48 personen. Dat betekent ongeveer 12.000 diners opgediend in die tien jaar. Diners zeg ik, want er wordt nooit een pan macaroni op tafel gezet om op te scheppen. Nee het zijn minimaal driegangen diners met keurig gedekte tafels met alles erop en eraan, bloemetje op tafel waar een echt restaurant zich echt niet voor hoeft te schamen. Tafel voor tafel bedienen zegt Gerard altijd. Niet allemaal door elkaar lopen. En altijd is er een menukaart met het complete menu van de dag. De donderdag voorafgaand aan feestdagen wordt er nog altijd extra uitgepakt, waarbij aan het kerstmenu nog eens extra aandacht wordt besteed met zeker vijf gangen.
Maar de eetsoos is niet de enige activiteit van Gerard. Sinds vier jaar kookt hij ook voor de Zonnebloem. Vorig jaar was er in Lumen op het Velve een bijeenkomst van bijna alle eetsosen uit de gemeente Enschede. Na afloop vond men toch eigenlijk wel het menu van Lonneker het beste. Meer en meer is Gerard de rechterhand en soms beide handen tegelijk van Gerrit Pots als beheerder van het Dorpshuis, als Gerrit door fysieke omstandigheden afwezig is. Ook bij andere activiteiten in het Dorphuis wordt er nooit tevergeefs een beroep op Gerard gedaan.
Daarom de Lonneker Droadneagel voor Gerard Eulink. Maar die Droadneagel komt deels ook toe aan Günther en de andere vrijwilligers van de eetsoos.
Hulde aan Gerard en al zijn helpers."